Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/3888 Esas 2017/2954 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3888
Karar No: 2017/2954
Karar Tarihi: 12.09.2017

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/3888 Esas 2017/2954 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, iş bedelinin tahsili için yapılan icra takibine davalı tarafından yapılan itirazın iptali, takibin devamı ve icra inkar tazminatının tahsili istemine ilişkindir. Mahkeme, davacının alacağı tartışmalı hale getiren geçerli bir araç değildir şeklindeki kararını bozarak, davacının alacaklı olduğunu saptadığı miktar üzerinden hüküm tesisi etmesi gerektiği sonucuna varmıştır.
Ticari defterlere kayıtlı bir fatura karşılığı ödenmemiş borç miktarı nedeniyle iade faturası düzenlemenin geçerli bir borçtan kurtulma aracı olmadığı ve bu miktar üzerinden davanın kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri: Türk Ticaret Kanunu 21/2.

15. Hukuk Dairesi 2016/3888 E. , 2017/2954 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, iş bedelinin tahsili için yürütülen icra takibine davalı tarafından yapılan itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatının tahsili istemine ilişkin olup; mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı tarafından yapılan iş karşılığı düzenlenen 8.850,00 TL"lik fatura davalının ticari defterlerine kayıtlı olup fatura karşılığı 3.750,00 TL"nin ödendiği, bakiye miktarın (KDV dahil) 5.100,00 TL olduğu, bu miktarın ödendiğine dair belge bulunmadığı gibi davalı tarafından 5.100,00 TL"lik iade faturası düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bir fatura alan kişi aldığı tarihten itibaren sekiz gün içinde, faturanın içeriği hakkında bir itirazda bulunmamışsa bu içeriği kabul etmiş sayılır (TTK 21/2). Süresi içinde itiraz edilmeyerek kesinleşen ve ticari defterlere de işlenen faturadaki alacak miktarı kadar iade faturası düzenlenmesi, borçtan kurtulmayı sağlayan ve alacağı tartışmalı hale getiren geçerli bir araç değildir. Aradan uzun zaman geçtikten sonra 17.08.2012 tarihli iade faturası davacı tarafa gönderilmiş ise de, bu işlemin alacağın varlığını ortadan kaldıran bir hukuki sonuç doğurmayacağı, takip konusu miktar nedeniyle davacının alacaklı olduğunun da saptanmış olması nedeniyle bu miktar üzerinden davanın kabulü gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20
temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.