MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafinin, sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıkların 2008,2009,2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarını işledikleri iddia edilen kamu davalarında, 12.01.2011 tarihli Ticaret Sicili Gazetesinde yayınlanan 29.12.2010 tarihli ortaklar kurulu kararı ile sanık ...’ın mükellef şirkete ortak olduğu ve şirket müdürlüğüne atandığı, adı geçen sanığın beyanında şirketi devir aldıktan sonraki işlemlerinin gerçek satışlara olduğunu, önceki POS cihazını kullanmadığını, diğer sanık ... Tütüncülerin ise kendi dönemindeki işlemlerin gerçek alışverişe dayandığını beyan etmeleri karşısında maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
1-2008,2009 ve 2010 takvim yıllarında gerçek mal veya hizmet satımına dayanmadığı belirtilen faturaların sanıklardan veya ilgili vergi dairesinden araştırılarak temini halinde kontör alıcısı olarak görünen kişilerin tespiti ile kanaat verecek sayıda kişinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi,
2-İş yerinde kredi kartı ile işlem yapılan kişilere ait müfettiş ifade tutanakları getirtilerek, bu kişiler arasından kanaat oluşturacak sayıda kişinin tanık sıfatıyla dinlenerek, yapılan işlemlerin gerçek kontör alımı ve fatura karşılığı olup olmadığının sorulması,
3-Gerektiğinde faturaların, gerçek kontör satımına ilişkin olup olmadığının belirlenmesi yönünden, sanıkların satımını yaptığını söylediği kontörlerle ilgili kayıtları getirtilerek, yeterli kontör girişi olup olmadığı, alım ve satım miktarlarının uygunluğu yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması,
4-Sahteliği iddia olunan 2011 takvim yılına ait faturaların temini ile sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde; faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olmadığının anlaşılması halinde ise; faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkumiyet ve beraat hükümleri kurulması,
5-Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2013 tarih ve 2013/23964 esas sayılı iddianamesi ile sanık ... hakkında 2008/2009/2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kamu davaları açıldığı ve her takvim yılında işlenen suçların ayrı ve bağımsız suçlar oluşturduğu gözetilmeden her bir takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken hangi takvim yılından kurulduğu da belirtilmeksizin tek beraat hükmü kurulması,
6-Kabule göre de ( sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmü yönünden );5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.