Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin sair, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2)Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya bağlanan peşin değerli gelirler nedeniyle uğranılan Kurum zararının rücuen ödetilmesi istemine ilişkin olup, davacı fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla oluşan zararından %25 kusur karşılığı 5.509,97 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiş. Mahkemece, davalının %60 kusur karşılığından sorumlu olduğu kabul edilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir. Mahkemece, anılan maddenin “sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere” bölümünün Anayasa Mahkemesinin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonucu oluşan hukuki durum dikkate alınarak karar verilmiş ise de, Kurumun rücu alacağı, 18.835,11 TL peşin sermaye değerli gelir, 121,11 TL sosyal yardım zammı ve 1.107,76 TL geçici iş göremezlik ödeneği ve 1.975,95 tedavi masrafı olmak üzere toplam 22.039,93 TL’nin anılan Yasa’nın 26. maddesine göre, davalının %60 kusuruna isabet eden 13.223,95 TL ile sınırlı olup, iş bu davada Kurumca sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerin 5.509,97 TL’sinin talep edilmiş olması karşısında, kurum zararının %60 kusur karşılığı içinde kalan talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, davacının talebinin %60 kusur karşılığına karar verilmek suretiyle eksik rücu alacağına hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında davacın talebinin tamamen kabul edilmiş olmasına göre; davacı lehine yargılama giderine ve avukatla temsil edilmesine göre karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekalet ücretine karar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : 1)Hüküm fıkrasının 1. bendinin “ kısmen kabul kısmen reddine...” sözcüklerinin silinerek, yerine, "...davanın kabulüne..." ibaresinin yazılmasına,
2)Hükmün 2. bendinin tamamen silinerek yerine “ 4.739,05 TL peşin sermaye değerli gelirin onay tarihi olan 18/05/ 2010 tarihinden, 276,94 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödeme tarihinden,493,98 TL hastane masrafının harcama tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine...” ibaresinin yazılmasına,
3) Hükmün 3. bendinin tamamen silinerek yerine” davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT"e göre hesaplanan 1.320,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ibarelerinin yazılmasına,
4) Hükmün 4. bendinin tamamen silinerek yerine “ davacının yaptığı 356,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibarelerini yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.