Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, gerekçeleri ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava; 04.10.1997 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu vefat eden sigortalının, hak sahiplerine bağlanan peşin değerli gelirler ve yapılan harcamalar nedeniyle, uğranılan Kurum zararının rücuen ödetilmesi istemine ilişkin olup; davacı, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, oluşan zararından 2.809,05 TL peşin değerli gelir ve fiili ödemeyi talep etmiş; Mahkemece, davalının % 60 kusur karşılığından sorumlu olduğunun kabulüyle, Kurum tarafından bağlanan peşin değerli gelirin ve masrafların tümüne, kusurları oranında hükmedilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında; sigortalının hak sahiplerine bağlanan peşin sermaye değerli gelir ve yapılan fiili ödemeler toplamı 1.878,28 TL Kurum alacağına, %60 davalı kusurunun tatbiki sonucu toplam 1.126,96 TL Kurum alacağı bulunduğu ve davacının talebinin 2.809,05 TL olduğu dikkate alındığında; Mahkemece, toplamda 1.126,96 TL Kurum alacağına hükmedilmesi gerekirken, taleple bağlılık ilkesinin, miktar itibariyle ele alınması gereği gözetilmeksizin, talepten, eksik rücu alacağına hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının silinerek, 1.-2. ve 3. bentlerinin silinerek, yerine, “ Davanın kabulüyle;
1- 1.126,96 TL"nin onay tarihi olan 17.12.2004 tarihinden itibaren faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine;
2- Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. Gereğince 145,41 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, reddedilen miktar üzerinde hesaplanan 201,09 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davacıya verilmesine;
3- Davacı tarafça bozma öncesi karşılanan 596,05 TL yargılama gideri ve bozma sonrası karşılanan 718,10 TL yargılama gideri olmak üzere toplam 1.314,15 TL yargılama giderinin, kabul ret oranı dikkate alınarak, 525,66 TL yargılama giderinin, davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiyenin davacı taraf üzerine bırakılmasına” yazılmasına hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınmayan temyiz harcının davalıdan tahsiline, 06.03.2014 günü oybirliği ile karar verildi.





.