Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK 85/1, 62, 50/4.1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında; TCK 85/2, 62, 50/4.1.a, 52/2-4, maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ile sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 12.100 TL yerine 12.000 TL, sanık ... hakkında hükmedilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 24.300 TL yerine 24.000 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre tarafların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ..."nın kendisine ait olan aracı, sürücü belgesi bulunmayan sanık ... teslim edip, onun sevk ve idaresindeki araçla, olay günü saat 19:10 sıralarında, gece vakti, yerleşim yeri sınırları dışında, iki yönlü yol üzerinde seyrederken iniş eğimli- sert viraja geldiğinde sürücünün direksiyon hakimiyetini kaybederek, sağ taraftan yoldan çıktığı, taklalar atarak durduğu, aracın kasasında yolcu olarak bulunan ..."nın öldüğü, ..., ... ve ..."nın ise yaralandığı, katılan ...’nın soruşturma safhasında kolluk görevlileri tarafından alınan 26/10/2007 tarihli ifadesinde, sanık ..."dan hem kendi hem de olayda yaralanan çocukları adına şikayetçi olduğunu, sanık ..."ndan ise şikayetçi olmadığını beyan ettiği, kazanın meydana gelmesinde sanık ...’nın asli kusurlu, sanık ...’nın ve ölen ...’nın tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “1/2 oranda” tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, tarafların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4 numaralı bendindeki " "sanıklardan ½ oranında tahsiliyle’ ibaresinin çıkarılarak yerine "sanıklardan sebebiyet verdikleri oranda tahsiliyle" ibaresinin eklenmesine hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 06.07.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.