13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/39460 Karar No: 2018/1499 Karar Tarihi: 08.02.2018
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/39460 Esas 2018/1499 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2015/39460 E. , 2018/1499 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 07/05/2015 gün ve 2013/285-2015/399 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıyı kendisine ait bir takım dosyalarda temsil etmesi için avukat olarak tuttuğunu, avukatlık ücretini ödemesine rağmen davalı avukatça kötüniyetli olarak avukatlık ücretine ilişkin takip yapıldığını ileri sürerek ... 9. İcra Müdürlüğü"nün 2012/4473 E.sayılı dosyasında borçlu olmadığının tespiti ile %20 den aşağı olmamak üzere kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemişlerdir. Davalı, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen miktar 1.977,26 TL olup, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, istek halinde peşin alınan harcın iadesine, 08/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.