MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, düşme , hükmün açıklanmasının geri bırakılması.

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik mağdur ... müdafiisinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mağdurun ..."ın 26.6.2008 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettiği, bu itibarla 5271 sayılı CMK"nin 237 - 238. maddeleri uyarınca katılan sıfatı almadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 242/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hak ve yetkisi bulunmayan mağdur müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık ... müdafiisinin, müvekkilli hakkında tehdit ve yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleri sebebi ile vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Her ne kadar sanık müdafii beraat hükümlerini vekalet ücreti yönünden temyiz etmiş ise de, sanık hakkında hakaret eylemi nedeniyle düşme, kasten yaralama ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından dolayı aynı dosyada açılan kamu davalarında bu suçlardan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi karşısında, beraat hükümlerinden dolayı vekalet ücreti verilmemesinin usul ve kanuna uygun olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında, müşteki ..."ı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın eylemi sonucunda müştekinin yüzünde sabit iz ve vücudunda kırık oluşacak şekilde yaralandığı, birden fazla nitelikli halin bulunması sebebiyle TCK"nin 3. maddesindeki orantılık ilkesi ve 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel ceza tayininde dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşmak gerektiği halde alt sınırdan ceza verilerek, sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından, olayda müştekide yüzde sabit ize ve kemik kırığına neden olan yaralanmadan dolayı sanığın sadece en ağır cezayı gerektiren TCK"nin 87/1-c-son maddesinden sorumlu tutulabileceği, cezada ayrıca TCK"nin 87/3 maddesi uyarınca arttırım yapılamayacağının gözetilmemesi, hükümde TCK"nin 87/3. maddesine göre yapılan arttırımın sonuç cezaya etkisi olmaması nedeniyle ve yine Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.