2. Hukuk Dairesi Esas No: 2009/19814 Karar No: 2009/21357
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2009/19814 Esas 2009/21357 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2009/19814 E. , 2009/21357 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Elmalı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :4.3.2008 NUMARASI :Esas no:2006/30 Karar no:2008/45
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar, ziynet alacağı ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan hadiselerde birlik görevlerini yerine getirmeyen, şiddet uygulayan, eşini istemediğini söyleyen ve güven sarsıcı davranışlarda bulunan davacı –davalı kocanın tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. a) Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, Bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 BK. md. 42,43,44,49) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. b)Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı-davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 3-Davacı-davalı koca tarafından bozdurulduğu kabul edilen 2 adet bilezik dışındaki ziynetlerin koca da kaldığı ispatlanamamıştır. 2 adet bilezik yönüyle davanın kabulü gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, davalı-davacının ziynet eşyalarına ilişkin 3. bentte açıklanan bozma nedenine göre vekalet ücretine yönelik temyizinin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 10.12.2009