Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/5261 Esas 2019/4287 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Davacı, şirket tarafından 01/03/2008-15/06/2008 tarihleri arasında çalışan sigortalılara ödenen yol ve yemek yardımlarının 506 sayılı Yasanın 77/2. maddesi gereğince sigorta primine esas kazanç niteliğinde olmadığının ve sigorta primine esas kazana dâhil edilmemesi gerektiğinin tespitine, 01/03/2008-15/06/2008 tarihleri arasında müvekkili şirket tarafından işyerlerinde çalışan sigortalılara ödenen yol ve yemek yardımları üzerinden davalı Kuruma ödenmiş ve davalı Kurum tarafından yasal dayanağı olmaksızın yanlış ve yersiz olarak alınmış sigorta primleri ile işsizlik sigortası primlerine ilişkin fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile yol ve yemek yardımı için ödenen toplam 1.000,00 TL alacağın her aya ait primin Kuruma yatırıldığı tarihi takip eden aybaşından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı Kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı Kurum vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 13/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.