Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Katılan sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK"nın 89/4, 62/1, 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, katılan sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin değişen ve yerleşen uygulamalarına göre; olay günü saat 14:15 sıralarında, çift yönlü, bölünmüş, çift şeritli, 12 metre genişliğindeki, düz, kuru asfalt yolda, meskun mahalde, katılan sanık ... ’un sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halindeyken kontrollü kavşağa geldiğinde, seyir istikametine göre sol taraftan kontrollü kavşağa giren ...’ın idaresindeki otomobilin sağ ön kısmına kendi aracının önüyle kavşak ortasında çarpması sonucu araçlarıyla savruldukları sanık ... ve aracında yolcu bulunan katılan ...’un ...’ın aracında yolcu olarak bulunan eşi ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları, diğer araç sürücüsü ...’ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek, 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; her iki sanığın da yeşil ışıkta geçtiklerini beyan etmeleri, olay anını gösteren kamera görüntüsünün ve olayı gören herhangi bir tanığın bulunmaması, kimin kırmızı ışıkta geçtiğinin tespit edilememesi karşısında, kavşağın kontrolsüz kavşak olarak nitelendirilmesi gerektiği ve bu nedenle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanıklar hakkında ayrı ayrı beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yeterli gerekçeye de yer vermeksizin ‘’takdiren’’ her iki sanığın da kusurlu olduğunun kabulüyle sanıkların yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.