Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7704 Esas 2019/12457 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7704
Karar No: 2019/12457

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7704 Esas 2019/12457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkek ve davacı kadın arasındaki boşanma ve ziynet alacağı davasının mahkeme süreci sonunda verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme davacı kadın lehine maddi tazminat takdir ederken, bu miktarın yeterli olmadığına ve daha uygun miktar belirlenmesi gerektiğine hükmetmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri göz önünde bulundurularak daha uygun miktar belirlenmesi gerektiğine karar verilmiştir. Karar 18.12.2019 tarihinde oybirliğiyle verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: Taraflar arasında sözleşme yaparken dürüstlük kuralı
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: Sözleşmede yer almayan ancak genel hükümlerle belirlenen yükümlülükler

2. Hukuk Dairesi 2019/7704 E. , 2019/12457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; tazminatların miktarları, yoksulluk nafakasının reddi ve vekalet ücreti yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve ziynet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.12.2019 (Çrş.)