Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/3201 Esas 2014/4902 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 47.067,88 TL asıl ve 19.502,70 TL işlemiş faizi olmak üzere toplam 66.570,58 TL yersiz aylık alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibinde, itirazın iptali, takibin devamı ve %40 icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.

Mahkeme, uyulan bozma ilamı uyarınca 47.067,70 TL asıl ve 19.158,02 TL işlemiş faizi olmak üzere toplam 66.225,72 TL üzerinden itirazın kısmen iptaline ve asıl alacak üzerinden icra inkar tazminatına karar vermiştir.

Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.Maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.820,00 TL olarak değiştirmiştir.

Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununu Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
.Somut olayda redde konu 344,86 TL’lik alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması reddedilen miktar itibariyle mümkün değildir.

Hal böyle olunca, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinliği nedeniyle reddi gerekir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 06.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.