Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3786 Esas 2020/7611 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3786
Karar No: 2020/7611
Karar Tarihi: 23.12.2020

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3786 Esas 2020/7611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık hakkında \"defter ve belge gizleme\" suçlamasıyla mahkumiyet kararı verilmediği ve katılan vekilinin temyiz başvurusunun yasal süresinde yapıldığı belirtilerek, bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada sanığın suçunun zamanaşımına uğradığına karar verildiği ifade edilmiştir. Bu kararın gerekçesi ise, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, sanığın sorgusunun yapıldığı \"29/05/2012\" tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği şeklindedir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2020/3786 E. , 2020/7611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Ret

26 Mart 2020 tarih ve 31080 (mükerrer) sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7226 sayılı Kanunun geçici madde 1 hükmü uyarınca katılan vekilinin temyiz başvurusunun yasal süresi içerisinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemenin 12/11/2013 tarihinde sanık hakkında verdiği beraat hükmünün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 26/09/2019 tarihli, 2016/6884 Esas ve 2019/6753 Karar sayılı ilamı ile beraat hükmünün bozulmasına karar verildiği, bozma ilamı sonrasında mahkemenin 21/01/2020 tarihli temyiz incelemesine konu bu kararında “mükerrer davanın reddine” ilişkin karar verildiği tüm dosya kapsamından anlaşılmakla; dosyadaki... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 01/07/2020 tarihli ve 2020/3535 Esas, 2020/3288 Karar sayılı ilamı ile verdiği CMK’nin 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek, mahkemenin 21/01/2020 tarihli hükmüne hasren yapılan temyiz incelemesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “defter ve belge gizleme” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı “29/05/2012” tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.