MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 13/10/2015 tarih ve 2014/293-2015/588 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin müvekkili bankanın Aksaray/İstanbul şubesiyle 6 adet genel kredi taahhütnamesi imzaladığını ve bu taahhütnamelere istinaden bankadan nakdi kredi kullandığını, davalının borcunu ödememesi üzerine kredinin teminatı olarak verilen 2.200 TL’lik bono ve 3.000 TL’lik çekin tahsili talebiyle icra takibine girişildiğini, bu takip üzerine borçluların açmış oldukları menfi tespit davası sonucunda davalıların 2.334.98 TL yönünden borçlu olmadıklarının tespitine karar verildiği, böylece davalıların borçlarının 3.334.42 TL olduğunun ortaya çıktığını, yapılan icra takibinde, takip tarihinden itibaren %98 oranında reeskont faizi talep edildiğini, bu nedenle anılan takipte bankanın dönemler itibariyle değişen kredi temerrüt faiz oranlarını talep edemediğini, bu nedenlerle davacı bankanın İstanbul 3.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 1994/793 Esas, 1995/1482 Karar sayılı menfi tespit davası ile tespit edilmiş olan alacağına, değişen oranlarda temerrüt faizi uygulanarak alacağın tahsilinin gerektiğini ileri sürerek, toplam 69.476 TL banka alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacının kesinleşmiş mahkeme kararını yok sayarak talepte bulunduğunu, halbuki aynı kredi sözleşmelerine dayanılarak verilen kredilerin teminatı olan çek ve bono için yapılan icra takibinde davacının %98 faiz talep etmekle hangi nam altında olursa olsun başkaca bir faiz talep etme hakkına sahip olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, bozma ilamında BK 120. maddeye göre uygulanacak temerrüt faizinin hesaplanması istenmiş ise de; bozma sonrasında alınan 09.04.2015 tarihli bilirkişi raporunda 2.865,01.TL’ye 03.05.1994 den itibaren BK 120. madde çerçevesinde faiz işletilmiş olduğu, halbuki bozma ilamında 01.07.2012 "den sonra 120. maddeye göre faiz hesabı yapılması gerektiğinin belirtildiği, bu nedenle anılan rapor hükme esas alınmaksızın; 2.865,01.TL"nin 01.07.2012 den sonra BK 120 ye göre temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ... "dan tahsiline karar vermek gerektiği gerekçesiyle 2.865,01.TL alacağın 0l.07.2012’ye kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile bu tarihten sonra ise BK’nın 120. maddesi uyarınca işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ..."dan tahsiline, davalı Günay İnşaat Ltd. Şti. yönünden 16.12.2009 da verilen karar kesinleşmiş olmakla, bu yönden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Mahkemenin 18.10.2012 tarihli ilamı ile davanın kısmen kabulüne, davalılardan Günay İnşaat Ltd. Şti.hakkında Mahkemenin 16.12.2009 tarihinde verdiği karar bozma konusu yapılmadığından yeniden karar verilmesine yer olmadığına, tahsilde tekerrür olmamak üzere; 2.865,01.TL alacağın bu miktara 27.04.2001 ödeme tarihinden 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihine kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile 01.07.2012 tarihinden sonra ise TBK’nın 88 ve 120. maddelerine göre işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ..."dan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine hükmedilmiş, mezkur hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmekle Dairemizce, TBK’nın 120. maddesine göre temerrüt faizi oranı saptanıp belirtilmeksizin “2.865,01.TL alacağın bu miktara 27.04.2001 ödeme tarihinden 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihine kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi % 5 gider vergisi ile 01.07.2012 tarihinden sonra ise TBK’nın 88 ve 120. maddelerine göre işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ..."dan tahsiline” şeklinde infazda tereddüde yol açar şekilde hüküm tesisi doğru bulunmayarak karar davacı taraf yararına bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmesiyle anılan taraf lehine hükmolunan bedelin 27.04.2001 ödeme tarihinden 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihine kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi % 5 gider vergisi ile davalı ...’den tahsiline dair usuli kazanılmış hak oluşmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, 01.07.2012 tarihinden sonra uygulanacak faiz oranının infazda tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmesi ile yetinilip “2.865,01.TL alacağın bu miktara 27.04.2001 ödeme tarihinden 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihine kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile 01.07.2012 tarihinden sonra ise 3095 sayılı Kanun’un 2/2. maddesi gereğince işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile birlikte davalı ..."dan tahsiline” hükmedilmesi gerekirken, uyulan bozmayla davacı taraf yararına oluşan usuli kazanılmış hak gözetilmeksizin; “2.865,01.TL alacağın 0l.07.2012’ye dek işleyecek % 102 temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile bu tarihten sonra ise BK’nın 120 uyarınca işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ..."dan tahsiline” şeklinde Dairemizin bozma ilamına konu edilmeyen “...27.04.2001 ödeme tarihinden 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihine kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi % 5 gider vergisi ile...tahsiline” ilişkin kısma yer verilmeyerek 01.07.2012 öncesinde uygulanacak faizin başlangıç tarihine dair yeni bir tereddüde yol açılmıştır.
Ayrıca, bozma ilamına uyulmasına rağmen 01.07.2012 tarihinden sonra işleyecek temerrüd faizine dair teredüt “TBK’nın 120. maddesi uyarınca işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ..."dan tahsiline” şeklindeki hüküm ile giderilmeksizin karar verilmiş olması da doğru olmamış, kararın belirtilen nedenlerle davacı taraf yararına bozulmasına karar vermek gerekmiş ise de, anılan yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle mahkeme kararının HÜKÜM bölümünün “1” nolu bendinde yer alan “2.865,01.TL alacığın 0l.07.2012 ye dek işleyecek % 102 temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile bu tarihten sonra ise BK.nun 120 uyarınca işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile davalı ..."dan tahsiline” ibaresinin karardan çıkartılarak yerine “2.865,01.TL alacağın bu miktara 27.04.2001 ödeme tarihinden 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğe girdiği 01.07.2012 tarihine kadar işleyecek % 102 temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile 01.07.2012 tarihinden sonra ise 3095 sayılı Kanun’un 2/2. maddesi gereğince işletilecek temerrüt faizi ve % 5 gider vergisi ile birlikte davalı ..."dan tahsiline” ibaresinin eklenmesine, kararın DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 159,81 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 08/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.