Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8245 Esas 2020/2596 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8245
Karar No: 2020/2596
Karar Tarihi: 11.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8245 Esas 2020/2596 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkum olduğu istinaf başvurusunun esastan reddedilmesiyle sonuçlanmıştır. Temyiz eden tarafın taleplerinin reddedilemeyeceği, dosyanın incelenmesi sonucu delillerin yeterli olduğu belirtilmiştir. Ancak, sanığın örgütsel konumu ve faaliyetleri göz önüne alındığında, tayin olunan temel cezada alt sınırın daha fazla uzaklaşılması gerektiği savunulmuştur. Mahkeme, örgütsel konumunun dikkate alınmamasının aleyhe bir neden olduğunu kabul ederek, hükümde bozma nedeni olmadığını belirlemiştir.
Kanun maddeleri açıklaması ise şöyledir:
- TCK’nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olma suçu.
- 3713 sayılı Kanunun 3. maddesi: Terörizmin önlenmesi hakkında kanun.
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terör örgütlerinin faaliyetleriyle ilgili suçların tanımlanması.
- TCK’nın 62/1 maddesi: Ceza miktarının belirlenmesi için alt ve üst sınırlar.
- TCK’nın 53, 58/9-6, 63 maddeleri: Silahlı terör örgütüne üyelik suçunda ceza arttırımı.
Not: Yukarıdaki özet, Türk Ceza Kanunu ve Türk Ceza Kanunu'nun Terörle Mücadele Hükümleri Kanunu'n

16. Ceza Dairesi 2019/8245 E. , 2020/2596 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9-6, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosya kapsamı nazara alındığında diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ... kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ... tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Tüm dosya kapsamı ve etkin pişmanlık kapsamında beyanlarda bulunan tanık ...’ın "sanığın mahrem asker imamı olduğu" yönündeki anlatımları gözetildiğinde, sanığın örgütsel konumu ve faaliyetlerine göre, tayin olunan temel cezada alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine,
Ancak;
Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanıklar hakkında sadece TCK"nın 58/9 maddesi gereğince tekerrür hükümleri uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından “TCK’nun 58/6 maddesindeki hüküm karşısında” ibaresinin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kırklareli 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.