Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/1572 Esas 2017/4313 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1572
Karar No: 2017/4313
Karar Tarihi: 27.03.2017

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/1572 Esas 2017/4313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4800 TL kira alacağı için başlatılan icra takibine yapılan vaki itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesi istemini görüşmüş. Mahkeme, kiralananın tahliyesine ve 2400 TL kira alacağı üzerinden itirazın kaldırılmasına karar vermiş, fazlaya ilişkin kira alacağı reddedilmiş. Davacı tarafın kısmen reddedilen talebinin temyiz kabiliyeti yoktur. Temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Davalı vekilinin temyiz dilekçesi süre aşımından reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak; İİK'nun 4949 sayılı Kanun'la Değiştirilen 363/1. maddesi ve Ek 1. maddesi uyarınca kesinlik sınırı belirtilmiştir.

8. Hukuk Dairesi 2017/1572 E. , 2017/4313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması ve Tahliye

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı ve davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Dava 4800 TL kira alacağı için başlatılan icra takibine vaki itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece kiralananın tahliyesine, 2400 TL kira alacağı üzerinden itirazın kaldırılmasına, fazlaya ilişkin kira alacağının reddine karar verilmiş karar her iki taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1- Davacı vekilinin itirazın kaldırılması talebinin kısmen reddine, ilişkin temyize konu edilen kira alacağı miktar itibarı ile 2400 TL olup, İİK"nun 4949 sayılı Kanun"la Değiştirilen 363/1. maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırının aynı Kanunun Ek 1. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren artırılan miktarı dikkate alındığında temyize konu değerin 5.980,00 TL"yi geçmediği anlaşıldığından mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin reddine,
2-Davalı vekilinin temyizine gelince;
Karar, davalı ... ’ın yüzüne karşı 25.11.2015 tarihinde tefhim edilmiş, karar yasal 10 günlük süre geçirildikten sonra davalı vekili tarafından 08.12.2015 tarihinde temyiz edildiğinden, süre aşımı bakımından davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 27.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.