MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararına ilişkin müdafinin temyiz talebinin incelenmesi;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere uygun şekilde; sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, suçun sübutu kabul edilmiş, niteliği ile cezayı artırıcı ve azaltıcı sebepler ile derecesi doğru olarak belirlenmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararına ilişkin müdafinin temyiz talebinin incelenmesi;
Yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre tabi olduğu 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen olağanüstü zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
III-2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararına ilişkin müdafinin temyiz talebinin incelenmesi;
Yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre tabi olduğu 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihi olan 25.11.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen olağanüstü zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.