Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3365 Esas 2020/7601 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3365
Karar No: 2020/7601
Karar Tarihi: 22.12.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3365 Esas 2020/7601 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın bu suçu işlediğine dair yeterli delil bulunduğunu ve cezanın kanuni sınırlar içinde verildiğini belirtmiştir. Ancak, aynı yıl içinde birden fazla sahte fatura düzenlemesi zincirleme suç olarak kabul edilerek TCK'nin 43. maddesi uygulanmadığı belirtilmiştir. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığa yüklenen 2007 yılına ait sahte fatura düzenleme suçunun ise, olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi
- TCK'nin 43. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2020/3365 E. , 2020/7601 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanık hakkında “2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçundan açılan kamu davasında;
5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip yeterli gerekçeyle, suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
II- Sanığa yüklenen 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.