Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13468 Esas 2020/13053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında mahkemece 19/07/2012 tarih ve 2011/498 Esas, 2012/601 Karar sayılı ilam ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 14/11/2012 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 02/12/2014 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle ihbarda bulunulan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/11/2015 tarih 2015/37 Esas ve 2015/748 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesinde tanımlanan dolandırıcılık suçuna ait olduğu ve 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun"un 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı, ancak sanığın UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde 15/07/2016 tarihinde TCK’nın 142/2-h. maddesi kapsamında olan suçtan Ulukışla Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/51 Esas, 2017/212 Karar sayılı ilamının 21/06/2017 tarihinde kesinleştiği bu şekilde hükmün açıklanması koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-194 E - 2012/243 K sayılı kararında da belirtildiği üzere, somut olayda sanığın satın alacağını beyan ettiği motosikleti, çalıştırıp müşterisine göstermek maksadıyla müşteki, başlangıçta her ne kadar özgür iradesiyle suça konu motosiklete anahtarı takıp çalıştırmış ise de; bu iradesinin sanığa motosikleti tanıtmak amacına yönelik olduğu, bu bağlamda sanık ile müşteki arasında motosikletin teslimine ilişkin hukuksal anlamda bir zilyetliğin devrinden söz edilemeyeceği gözetildiğinde, sanığın, üzerindeki anahtar ile motosikleti götürmesi nedeniyle anahtarı haksız olarak elinde bulundurduğunun kabulü gerektiğinden sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 141/1. maddesi gereğince gereğince hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.