Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11385 Esas 2019/9094 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11385
Karar No: 2019/9094
Karar Tarihi: 27.06.2019

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11385 Esas 2019/9094 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi         2018/11385 E.  ,  2019/9094 K.

    "İçtihat Metni"



    İhbarname No : KYB - 2018/79043

    Basit yaralama suçundan sanıklar ..., ...ve ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.400,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmalarına, sanık Mustafa Akman"ın ise basit yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun"un 86/2 ve 52/2 (2"şer kez). maddesi gereğince 2 kez 2.400,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.06.2012 tarihli ve 2007/597 esas, 2012/665 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
    Dosya kapsamına göre suç tarihinin 27.11.2006 olması ve cezaların alt sınırdan hükmolunduğunun anlaşılması karşısında, 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 61. maddesine eklenen “Adlî para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı, o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az; üst sınırı da, hapis cezasının üst sınırından fazla olamaz.” şeklindeki 9. fıkranın suç tarihinde yürürlükte bulunmadığı cihetle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/1. maddesinde yer alan “Adlî para cezası, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hâllerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir.” şeklindeki düzenleme gözetilmeden, sanıkların üzerlerine atılı kasten yaralama suçlarına ilişkin adlî para cezasının alt sınırının 5 gün olarak belirlenmesi yerine 4 ay adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.09.2018 gün ve 2018-6775 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.10.2018 gün ve KYB/2018-79043 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Kanun yararına bozma isteminin kasten yaralama suçuna ilişkin olmasına, dairemizin görev alanına giren bir suça ilişkin kanun yararına bozma isteminin bulunmamasına, kanun yararına bozma yasa yolu incelemesinde, ilgili Yargıtay dairesinin taleple bağlı olmasına göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 31.01.2019 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının "Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler" kısmı ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca kanun yararına bozma istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine, 27.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.