Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2134 Esas 2022/8471 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-3, 62, 50/3-1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesinde yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı ve bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verilip genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmakla,
Olay günü saat 00.10 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halindeyken maddi hasarlı trafik kazası yaptığı, alkolmetre ile yapılan ölçümde 0,75 promil alkollü olduğu tespit edilen olayda; 2918 sayılı Kanunun 48/7. maddesi nazara alınarak;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kazanın alkolün etkisiyle olmadığına, sanığın bilincinin açık olduğuna, suçun manevi unsurunun oluşmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.