Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/1227 Esas 2018/1470 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı ile 03.01.2011 tarihinde 12.865,00 TL bedelli devre mülk sözleşmesi imzaladığını, sözleşme nedeniyle senetler imzaladığını, tapunun devredilmediğini belirterek sözleşmenin iptali ile sözleşme nedeniyle imzalanan senetlerden dolayı borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiş, ancak ön inceleme duruşması öncesinde 09.05.2016 tarihli beyan dilekçesiyle davayı kabul etmiştir.
Mahkemece, davanın kabul beyanı nedeniyle kabulüne, 03/01/2011 tarih İD500025 nolu Devre Mülk Satış Vaadi Sözleşmesinin feshine, Sözleşme nedeniyle ödeme planında vade ve tutarları belirtilen toplam tutarı 12.865,00 TL olan senetlerden dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine, karar verilmiş; hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, eldeki dava ile imzaladığı 12.865,00 TL bedelli devremülk sözleşmesinin iptalini ve sözleşme nedeniyle borçlu olmadığının tespitini istemiş, davalılar ön inceleme duruşması öncesinde 09.05.2016 tarihli beyan dilekçesi ile davayı kabul etmiştir. Davada davalıların ön inceleme duruşması öncesinde kabul beyanında bulunduğu gözetilerek Harçlar Kanunu 22. maddesi gereğince karar ve ilam harcının üçte biri alınır. Alınması gerekli harç toplamı olan 878,80 TL harcın 1/3 ü 292,93 TL harcın davalılardan tahsili ile hazineye irat kaydına karar verilmesi gerekirken 878,80 TL harcın davalılardan tahsili ile hazineye irat kaydına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz nedenlerinin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının üçüncü bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davalıların kabul beyanına göre Harçlar Yasasının 22. maddesi dikkate alınarak hesaplanan 292,93 TL karar ve ilam harcının davalılardan tahsili ile hazineye irat kaydına” cümlesinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.