Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1037 Esas 2020/2591 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1037
Karar No: 2020/2591
Karar Tarihi: 11.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1037 Esas 2020/2591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanun'un 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçlamasıyla mahkumiyetine karar verdi. Temyiz talebinin reddedilmesi sonucu hüküm ONAYLANDI. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: \"Silahlı terör örgütüne üye olma\" suçunu düzenler.
- 3713 sayılı Kanun'un 5/1 maddesi: Terör örgütleri ile mücadeleyi düzenler.
- TCK'nın 62. maddesi: Suçun vasıf ve mahiyeti hakkında bilgi verir.
- TCK'nın 53. maddesi: İstisnai haller dışında suçun şahsiliğini düzenler.
- TCK'nın 58/9 maddesi: Terör örgütüne yardım ve yataklık suçunu düzenler.
- TCK'nın 63. maddesi: Terör örgütleri ile irtibatın suç olduğunu belirtir.

16. Ceza Dairesi 2020/1037 E. , 2020/2591 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından, işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden, CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.