Danıştay 7. Daire 2017/1073 Esas 2021/2562 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2017/1073
Karar No : 2021/2562

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, bandrolsüz sigara bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle, 2013 yılının Nisan dönemi için re'sen salınan özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının ve hesaplanan gecikme faizinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin özel tüketim vergisi ve gecikme faizine ilişkin kısmının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, ödeme emrinin içeriği olan özel tüketim vergisi ve gecikme faizinin sebebi olan 118.776 paket kaçak sigaranın sahibinin, taşıyıcısının ve satmaya teşebbüs eden kişinin davacı değil, davacının sürücü belgesini kullanan … isimli kişi olduğundan ve anılan kişi hakkında söz konusu suçu işlediği yolunda kesinleşmiş mahkûmiyet kararı bulunduğundan, böyle bir borcu olmadığı anlaşılan davacı hakkında düzenlenen ödeme emrinin davaya konu edilen 460.788,80-TL özel tüketim vergisi ve 167.727,00-TL gecikme faizine ilişkin kısmında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı nezdinde 118.776 paket kaçak sigara ele geçirildiğinin bildirildiği, söz konusu yazı ve eklerine istinaden özel tüketim vergisi mükellefiyeti tesis edildiği, özel tüketim vergisi ve vergi ziyaı cezasına ait vergi ceza ihbarnamelerinin tanzim edilerek tebliğ edildiği, söz konusu tebliğ sonrasında kesinleşen vergi ve cezaların vadesinde ödenmemesi üzerine cebren tahsili amacıyla dava konusu ödeme emri düzenlendiğinden tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 28/05/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.