MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Temyiz dilekçelerinin içerikleri nazara alınarak şikayetçi vekilinin temyiz talebinin beraat hükümlerine, sanık müdafilerinin temyiz talebinin mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‘nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
I- 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik şikayetçi kurum vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Beraat hükümlerine konu olan 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarının dava konusu edildiği birleşen İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/152E. 2014/255K. sayılı dosyasında, usulüne uygun şekilde davetiye tebliğ olunmak suretiyle duruşmadan haberdar edilmesine karşın şikayetçi kurum vekilinin, duruşmaya katılmadığı, 5271 sayılı CMK’nin 238. maddesi uyarınca bizzat veya dilekçe vermek suretiyle davaya katılma isteminde bulunmadığı ve katılan sıfatını almadığı anlaşılmakla, şikayetçi kurum vekilinin hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi uyarınca uygulanması 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafilerinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Suça konu faturaların kurumlar vergisinde de kullanılması nedeniyle, 26.04.2009 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "2008" olarak yanlış gösterilmesinin Mahkemece düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
III-2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafilerinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Sanığın 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleyicisi olduğu yönünden Vergi raporları bulunan mükelleflere ait faturaları defterlerine kaydedip, beyanlarına yansıtarak atılı sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul edilen kamu davasında sanığın suçlamaları kabul etmediği ve mahkemece Dairemizin 08.02.2017 tarih 2016/4290E.2017/749K. Sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen 2009 yılında faturaları kullanılan Beta Yapı İnşaat, İstanbul Marin Raspa-Boya ve Toplu İnşaat isimli firmalar hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarının dosya arasına alınmadığı anlaşılmakla gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından,
1-Faturaları düzenleyen mükellef/mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2-Aynı mükellefler hakkında ilgili takvim yılında “sahte fatura düzenleme suçundan“ dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açıldığının tespiti halinde, dosyaların getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya eklenmesi,
3-Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi; faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
4-Kabule göre de;
a) Suça konu faturaların Kurumlar Vergisinde kullanılması nedeniyle 26.04.2010 olması gereken suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "2009" olarak yanlış ve eksik yazılması,
b) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,15.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.