MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2009/139-2013/721

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. S.. A.Ş vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu yolcu olan müvekkilinin yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, tedavinin devam ettiğini, maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, daimi sakatlık (iş göremezlik) nedeniyle 200,00 TL., tedavi gideri için 200,00 TL, zorunlu giderler için 200,00 TL ve meslekte kazanma gücü kaybı için 200,00 TL maddi tazminat ile 80.000,00 TL. manevi tazminatın davalılardan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 02.04.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini 215.493,43 TL olarak artırdıklarını belirtmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile tedavi gideri ve geçici iş göremezlik tazminatına ilişkin taleplerin reddine, F.. A.., A.. Ö.., CLS Taşımacılık ve A.. S.. AŞ açısından davanın reddine, 213.826,43 TL çalışma gücü kaybı, 200,00 TL yol gideri ve 15.000,00 TL manevi tazminata karar verilmiş; hüküm, davalı A.. S.. AŞ vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda, yol giderine ilişkin 805,00 TL"nin kabulüne karar verilmiş, ayrıca çalışma gücü kaybından kaynaklanan maddi tazminat ve yol giderlerine ilişkin tazminat ile ilgili hükümde davalılardan M.. O.. hakkında faiz başlangıcı tarihi belirtilmemiştir. Gerekçeli kararda ise yol giderine ilişkin 200,00 TL"nin kabulüne karar verilmiş, ayrıca çalışma gücü kaybından kaynaklanan maddi tazminat ve yol giderlerine ilişkin tazminat ile ilgili hükümde davalılardan M.. O.. hakkında faiz başlangıcı dava tarihi olarak belirtilmiştir. Bu hal, HMK"nun 294 ve 297/2. maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı A.. S.. A.Ş vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma neden ve şekline göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A.. S.. A.Ş"ne geri verilmesine 5.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.