22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/771 Karar No: 2015/597 Karar Tarihi: 06.05.2015
Hırsızlık - Mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/771 Esas 2015/597 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın konut dokunulmazlığını bozma suçundan dava zamanaşımı içerisinde işlem yapılması mümkündür. Temyiz isteği reddedilmiştir. Ancak sanığın velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğunun cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve hüküm fıkrasına kanun maddeleri eklenerek düzeltilmesi istenmiştir. Sanık cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden yoksun bırakılacaktır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi (c) fıkrası, 53/3. maddesi.
22. Ceza Dairesi 2015/771 E. , 2015/597 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, Mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. 23.12.2009 tarihli keşif ve 28.12.2009 havale tarihli bilirkişi raporuna göre, mağdura ait işyerinin etrafı demir parmaklık ve beton ile çevrili yedi katlı apartmanın zemin katında bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan dava zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Sanığa yükletilen hırsızlık ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu, Cezaların yasal bağlamda uygulandığı, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında ""TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmünlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.