Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/7977 Esas 2014/7008 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2013
NUMARASI : 2013/303-2013/323

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı K.. M.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin çalıştığı Milli Eğitim Müdürlüğü’nde Milli Eğitim Müdürlüğü’ne ait olan ve anılan kurumun görevlendirmesiyle sevk ve idare ettiği aracın davalılardanA.. A...’ye trafik sigortalı araçla davalı K.. M..’nün bakım ve onarımından sorumlu olduğu yolun son derece bozuk ve çukurlu olması nedeniyle karışmış olduğu kazada vefat ettiğini bildirerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere her bir müvekkili yönünden 1.000,00 TL maddi tazminat ile yine her bir müvekkili yönünden 100.000,00‘er TL manevi tazminat olmak üzere toplam 404.000,00 TL tazminatın 28.03.2013 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline (davalı Sigorta Şirketi yönünden kaza tarihinde yürürlükte olan poliçe temeline dayalı poliçe teminatları kapsamında, limitler dahilinde ve ticari faizle birlikte olmak üzere) karar verilmesini istemiştir.
Davalı K.. M.. vekili, görev itirazında bulunup, kusur ve istenen tazminat miktarına itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Davalı A.. A... vekili, sorumluluklarının poliçe limitiyle sınırlı olduğunu belirtip manevi tazminattan sorumlu olmadıklarını bildirerek davanın reddini karar verilmesini istemiştir.
Davalı Patnos Kaymakamlığı cevap vermemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre davanın ticari nitelikte olduğu ve Ticaret Mahkemesi’nde görülmesi gerektiği bildirilerek dilekçenin görev sebebiyle reddine karar verilmiş; hüküm, davalı K.. M.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacıların murisinin, davalı K.. M..’nün bakım ve onarımından sorumlu bulunduğu yolun bozuk ve çukurlarla dolu olması nedeniyle meydana gelen trafik kazası sonucu vefat ettiği iddiasıyla uğranılan zarar için davalılardan destekten yoksun kalma ve manevi tazminat istenmiş olup, davada hizmet kusuruna dayanılmıştır.
K.. M.."nün de içerisinde bulunduğu kamu tüzel kişileri, kamu hizmeti görmekle yükümlü bulunmaları nedeniyle kamu hizmetleri sırasında verdikleri iddia olunan zararlardan dolayı oluşan sorumlulukları özel hukuk hükümlerine tabi değildir. Kamu tüzel kişilerinin yasalar tarafından kendilerine verilen görev ve yetkilerin kullanılması sırasında oluşan zararlar niteliği itibariyle hizmet kusurundan kaynaklanan zararlar olup, bu zararların tazmini amacıyla anılan idarelere karşı hizmet kusurlarına dayalı olarak İdari Yargılama Usulü Hakkındaki Kanun’un 2. maddesi hükmü uyarınca idari yargı yerinde tam yargı davası ikame edilmesi gerekmektedir. Görev kuralları kamu düzenine ilişkin olup, mahkemece kendiliğinden (re"sen) dikkate alınması zorunludur.
O halde mahkemece, diğer davalılar ile davalı K.. M.. hakkındaki dava ayrılarak davalı K.. M.. hakkındaki dava yönünden adli yargının yargı yolu bakımından görevsiz bulunması nedeniyle davanın görevsizlik nedeniyle usulden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı K.. M.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.