5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/21068 Esas 2020/1548 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/21068
Karar No: 2020/1548
Karar Tarihi: 18.02.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/21068 Esas 2020/1548 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme kararı temyiz edilerek incelenmiş ve bazı hatalar tespit edilmiştir. Hükümden kaynaklı çelişki, adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesi ve hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi gibi kararların infazda yetkinin kısıtlanması gibi sonuçlar doğurabileceği belirtilerek mahkeme kararı bozulmuştur. Sanık hakkında uygulanmayan TCK'nin 58. maddesi ve hak yoksunluklarına hükmedilmesi de yeniden değerlendirilmesi gereken konular olarak belirtilmiştir. Kararda, TCK'nin 52/4 maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine de yer verilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/21068 E. , 2020/1548 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Sanık hakkında 2400 TL adli para cezasına hükmedilmesine rağmen, hükmün d) fıkrasında 4800 TL adli para cezasına hükmedilmesi ve adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin e) fıkrasında 4800 TL adli para cezasının taksitler halinde ödenmesine karar verilerek hükümde çelişkiye neden olunması,
2- TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken; adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
3- Dosya kapsamı ve sanığın ikrarı ile suça konu alkollü içkilerin bandrolsüz olduğuna ilişkin tereddüt olmadığının anlaşılması karşısında; suçun sübutu ve nitelendirilmesi açısından etkisi olmadığı halde keşif yapılarak, sebep olmadığı keşif giderinin sanığa yükletilmesi,
4- Tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması,
5- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 4 numaralı bozma nedeni bakımından aleyhte temyiz bulunmadığından CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.