Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8876 Esas 2020/13031 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8876
Karar No: 2020/13031
Karar Tarihi: 17.11.2020

Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8876 Esas 2020/13031 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığı mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkum etti. Sanığın kasten yaralama suçuna yönelik temyiz istemi CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddedildi. Ancak, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Mahkeme, sanığın hakkında daha önceden verilen HAGB kararı bulunması nedeniyle koşulların oluşmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanamayacağına karar vermişti. Ancak, TCK'nın 168/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması ve sanığın erteleme müessesesinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluştuğu göz önüne alınmadığı için hüküm bozuldu. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyle: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde (içtihat metni bölümünde) ve TCK'nın 168/2. maddesi (özet bölümünde).

2. Ceza Dairesi 2020/8876 E. , 2020/13031 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın 800,00 TL zararı giderdiğine ilişkin 05/05/2015 tarihli dekontu dosyaya sunduğunun anlaşılması karşısında, kovuşturma aşamasında zararın giderilmesi nedeni ile sanık hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 168/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilamı bulunsa da suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıka olmadığı, 05/05/2015 tarihli dekonttan anlaşılacağı üzere zararın giderildiği, mahkemece sanığın tekrar suç işlemeyeceği yolunda kanaate ulaşılarak tayin edilen cezanın ertelendiği, erteleme müessesesinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının da anılan nedenlerle oluştuğu gözetilmeden, sanığın “sanık Hakkında daha önceden verilen HAGB kararı bulunması nedeniyle koşulları oluşmadığından CMK nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” şeklinde yazılı şekilde karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.