Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/17819 Esas 2015/22383 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davayı görev yönünden davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 2005-2013 yılları arasında davalı bünyesinde tarım işçisi olarak çalıştığını ve iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birkısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının şirkete ait fabrikada işçi olarak çalıştığını ve şirketin ekonomik sıkıntıya girmesi ve fabrikanın kapatılması sebebi ile davacının işten çıkartıldığını beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dava dilekçesinde ve tanık beyanlarında davacının tarım işi yaptığının beyan edildiği, davalı şirkette yedi kişi çalıştığı gerekçesi ile genel mahkemelere görevsizlik kararı verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun"un 4. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, 50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu kanun hükümleri uygulanmaz. İşçi tarım ve orman işlerinin yapıldığı bir işyerinde çalışıyor ise bu işçi ile işveren arasındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine görevli hukuk mahkemesinde çözümlenmesi gerekir.
İşçi tarım işinde çalışırken, bu iş dışında tarım işi sayılmayan ek bir görevde çalışabilir (bekçilik, şoförlük vb.). Bu durumda, yaptığı işler arasında hangisinin baskın olduğu açıklığa kavuşturulmalı ve sonucuna göre görevli mahkeme belirlenmelidir.
Somut olayda, davalı işyeri, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında meyvesuyu üretim işyeri olarak belirtilmiştir. Davalı taraf, davacının fabrikada işçi olarak çalıştığını ve fabrikanın kapatılması sebebi ile işten çıkartıldığını savunmuştur. Dosya kapsamından davalı şirketin ..."te üzüm bağları ve badem fidanlarından oluşan tarımsal alanı ile meyvesuyu üretim fabrikası bulunduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar şahitler davacının tarım işçisi olduğu yönünde beyanda bulunmuşlarsa da, yaptığı işi somut olarak ortaya koymamışlardır. Davalıya ait Kalecik"te bulunan işyerinin yukarıda açıklanan faaliyet konuları, tarım işinin mevsimsel olarak devam edebileceği süre ve davalı tarafın beyanları birlikte değerlendirildiğinde, davacının ağırlıklı olarak işverenin tarımsal faaliyeti dışındaki işlerde istihdam edildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın 4857 sayılı Kanun"un 4. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında değerlendirilemeyeceği gözetilerek işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.