Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/307 Esas 2018/662 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/307
Karar No: 2018/662
Karar Tarihi: 07.02.2018

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/307 Esas 2018/662 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından, davacının annesinin gözleri önünde öldürülmesi sonucu davacının psikolojik tedavi gördüğü ve manevi zararının olduğu gerekçesiyle açılan tazminat davası kısmen kabul edilmiştir. Ancak, mahkemece hükmedilen manevi tazminat miktarı az bulunmuş ve daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu sebeple temyiz edilen kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m. 56) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır.
- Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
- 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir.

4. Hukuk Dairesi 2018/307 E. , 2018/662 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/06/2008 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, kasten öldürmeden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalının müvekkilinin babası olduğunu, müvekkilinin annesi ..."ın davalı tarafından müvekkilinin gözü önünde öldürüldüğünü, müvekkilinin bu olaydan çok etkilenip psikolojik tedavi gördüğünü, ayrıca müvekkilinin annesinin desteğinden yoksun kaldığını belirterek oluşan maddi ve manevi zararın tazminini talep etmiştir.Davalı vasisi; davanın reddini savunmuştur.Mahkemece; davalının kasten adam öldürme eylemi nedeniyle davacının murisin desteğinden yoksun kaldığı, büyük acı ve üzüntü duyduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m. 56) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda; olay tarihi, olayın oluş şekli, tarafların konumu ve yukarıdaki ilkeler göz önüne alındığında davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Mahkemece, daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.