5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19028 Esas 2020/1546 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19028
Karar No: 2020/1546
Karar Tarihi: 18.02.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19028 Esas 2020/1546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, gümrük kaçağı alkollü içkileri ticari amaçla bulundurduğu gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Dosya üzerinde yapılan incelemede herhangi bir şüpheye yol açacak delil bulunmamıştır. Ancak, kararda belirtilen hususlara göre, keşif giderinin sanığa yükletilmesi ve adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi hak ihlali olarak kabul edilmiştir. Sanık hakkında hak yoksunluğu hükmü uygulanması da Anayasa Mahkemesi kararı gereği yeniden değerlendirilmelidir. Bu nedenle karar, kanun maddeleri gereği bozulmuş ve yeniden değerlendirilmek üzere dosya mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun (Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi (Adli Para Cezasının Çevrilmesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Hak Yoksunluğu)
- 5320 sayılı Kanun (Yargıtay Kanunu)
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi (Bozma Kararı)

19. Ceza Dairesi 2019/19028 E. , 2020/1546 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Olay tutanağına göre, araçta yapılan aramada alkollü içki ele geçirildiği, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında gümrük kaçağı alkollü içkileri nişanında içmek için aldığını beyan etmesi ve ele geçen gümrük kaçağı alkollü içkinin miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında ve tüm dosya kapsamına göre sanığın gümrük kaçağı alkollü içkileri ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1- Dosya kapsamı ve sanığın ikrarı ile suça konu alkollü içkilerin bandrolsüz olduğuna ilişkin tereddüt olmadığının anlaşılması karşısında; suçun sübutu ve nitelendirilmesi açısından etkisi olmadığı halde keşif yapılarak, sebep olmadığı keşif giderinin sanığa yükletilmesi,
2- TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken; adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
3- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.