Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2212 Esas 2019/6507 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2212
Karar No: 2019/6507
Karar Tarihi: 02.04.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2212 Esas 2019/6507 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, yerel mahkemenin kararının temyiz talebi sırasında usulsüz tebliğ edilmesi nedeniyle ek kararı kaldırılmış ve temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme kararında, sanığın suçu işlediği kesin ve tutarlı verilere dayanarak kesin olarak tespit edilmiştir. Sanığın ileri sürdüğü nedenlerin yetersiz olduğu ve temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi
- TCK\"nın 53/1-b maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı.

18. Ceza Dairesi 2017/2212 E. , 2019/6507 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli kararın, sanığın bilinen en son MERNİS adresine, öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, mümkün olmaması durumunda ise aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan anılan Kanunun 21/2. maddesi gereğince yapılması nedeniyle usulsüz olduğundan, temyiz talebinin reddine ilişkin Yerel Mahkeme ek kararının kaldırılmasına karar verilerek temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde re"sen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 02/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.