MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK ( İŞ ) MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti genel tatil ücreti, bayram tatili ücreti ile yemek ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı asıl, davalı belediyenin itfaiye müdürlüğü bünyesinde 1993 yılından bu yana şoför olarak çalıştığını iddia ederek fazla mesai, hafta tatili, genel tatil-bayram tatili ve yemek bedeli alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava yasal süresinde açılmadığından öncelikle süre nedeniyle reddi gerektiğini, davacının 29.12.1993 tarihinden itibaren belediyede işçi statüsünde istihdam edildiğini, dava konusu ettiği 2004 Nisan ayından dava tarihine kadar itfaiye müdürlüğünde itfaiye şoförü olarak çalıştığını, dava konusu edilen dönem içindeki fazla çalışmalarının ödendiğini, davacının mesai oluru ile alınan çalışması dışında herhangi bir fazla çalışması bulunmadığını savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, gerek önceki bilirkişi gerekse ikinci bilirkişi raporu arasında ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ve yemek bedeli konusunda uyuşmazlık bulunmadığı, ancak fazla mesai alacağı yönünden iki rapor arasında kısmi de olsa farklılıklar bulunduğu, ancak mahkemece yapılan incelemede teknik bilirkişi ...’nin raporunun dosya kapsamı ile uyumlu olduğu, bu rapora itibar edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının 24 saat görev, 48 saat dinlenme usulü ile çalıştığı dosya kapsamı ile tartışmasız olup, bu çalışma şekline göre davacının ayın 1. ve 4. haftalarında 3’er gün, 2. ve 3. haftalarında ise 2’şer gün olmak üzere ayda 10 gün görev yaptığı, her çalışma gününün 24 saat olması nedeniyle HGK kararı ve dairemiz uygulamasına göre 24 saatlik çalışmada fiili çalışma süresi 14 saat olup, 11 saati aşan 3 saatin fazla çalışma sayılacağı, aylık fiili çalışma gün sayısına göre fazla çalışmanın aylık 3x10=30 saat üzerinden hesaplanması gerekmektedir. Bu nedenle mahkemece hatalı rapora dayalı hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
D) Sonuç:
Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.