MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 24.06.2004 – 01.05.2009 tarihleri arasında aynı işverene ait ... AŞ, ... AŞ, ... Ltd Şti, ... AŞ ve ... AŞ isimli işyerlerinde ağır vasıta şoförü olarak çalıştığını, bu şirketler arasında organik bağ bulunduğunu, net 1.000 TL ücretle çalıştığını, iş akdinin müvekkili tarafından ücret alacaklarının ödenmemesi nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, yaptığı fazla, hafta ve genel tatil günleri çalışma karşılıkları verilmediğini belirterek kıdem tazminatı, ücret alacağı, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil, fazla çalışma ücretleri alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 06.06.2009 tarihinde çalışmaya başladığını, şirketlerin ve ortaklarının ayrı ayrı kişiler olduğunu, davacının 6-7-8.5.2009 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz işe gelmediğini, ücretlerinin ödendiğini, fazla çalışma yapılmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Davacının kıdem tazminatı talebiyle ilgili olarak hüküm kurulmaması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmayarak davalının sair temyiz itirazlarının reddine;
2- Davacı hafta tatilleri dâhil 7 gün fazla mesai yaparak çalıştığını ileri sürüp fazla mesai ve hafta tatili ücret alacakları talebinde bulunmuş olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftanın yedi günü olan çalışmalar için tüm çalışma süresi 77 saat olarak belirlenmiş, bundan 10,5 saat ara dinlenmesi ile yasal haftalık 45 saat çalışma süresi düşülerek haftada 21,5 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek sonuca gidilmiş ise de hafta tatillerinde yapılan yedi buçuk saatlik çalışmaların hem fazla mesai, hem de hafta tatili
çalışması olarak ayrı ayrı hesaplanarak mükerrer ödemeye yol açacak şekilde karar verilmesi hafta tatili için günlük 7,5 saat çalışma süresini aşan 3 saat için fazla mesai alacağı hesaplanarak hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.