Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/9743 Esas 2017/4239 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı 3.kişi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, 6.4.2012 günlü hacze konu menkullerin müvekkiline ait olduğunu, haciz adresinin ve mahcuzların borçlu şirket ile ilgisinin bulunmadığını belirterek istihkak iddiasının kabulüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre, hacze konu mahcuzlara ilişkin fatura ve benzeri belgelerin mevzuata uygun olarak kayıtlara zamanında intikal ettirildiği ancak marka ve seri numaraları bulunmayan faturaların kati mülkiyet kanaati vermediği, iddianın şüpheden uzak, kesin, inandırıcı ve güçlü kanıtlarla kanıtlanamadığı gerekçesi ile, davanın reddine, alacaklı yararına tazminata karar verilmiş; hüküm, davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nun 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı üçüncü kişi vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı 3.kişi vekilinin tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince; İİK’nun 97/13. maddesindeki tazminat oranı 02.07.2012’de yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun’un 19. maddesi ile %20’ye indirilmiştir.
Mahkemece tazminat oranının %40 olarak uygulanmış olması doğru değilse de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın hüküm fıkrasının 2. bendindeki “... %40 (dava tarihi 30/04/2012 olduğundan, tazminat oranı ile ilgili yasa değişikliği 02/07/2012 tarihli ve 6352 sayılı yasa ile yapıldığından tazminat oranının %40 olduğu kanaatine varılmıştır.)...” ibaresinin çıkartılarak yerine “...%20...“ ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 23.3.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.