Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16510 Esas 2020/7551 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16510
Karar No: 2020/7551
Karar Tarihi: 22.12.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16510 Esas 2020/7551 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sahte fatura kullanma suçuna ilişkin bir davada sanığın suçu işlediği tespit edilmiştir. Mahkeme, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun sahte fatura düzenleme ve kullanma konusunda belirlediği hususları benimsemiştir. Buna göre, suç konusu faturaların unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin verdiği bir iptal kararının uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Yargılamanın usulüne uygun yapıldığı, suçun doğru değerlendirildiği ve verilen cezanın kanuni sınırlar içinde olduğu sonucuna varılmıştır. Kararın detayında ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/16510 E. , 2020/7551 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli, 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suç konusu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.