Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7654 Esas 2019/686 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7654
Karar No: 2019/686
Karar Tarihi: 16.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7654 Esas 2019/686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edildi. Mahkeme, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etti ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğine karar verdi. Ancak, mahkeme kararında bazı hatalar belirtildi. İlk olarak, suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin belirtilmemesi nedeniyle fazla ceza uygulanması, ikinci olarak hüküm başlığında yanlış tarih belirtilmesi ve üçüncü olarak Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararının uygulanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanıkların yargılama giderleri eşit şekilde tahsil edilmediği ve kanun maddelerinin dikkate alınmadığı belirtildi. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri: 5237 Sayılı TCK'nın 143. Maddesi, 5271 Sayılı CMK'nın 326/2. Maddesi, 6352 Sayılı Yasa'nın 100. Maddesi, CMK'nın 324. Maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle ve 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. Maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/7654 E. , 2019/686 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müşteki soruşturma aşamasında ki beyanında, ikamet ettiği sitenin otoparkına saat 10.00’da aracını bıraktığını ve bir gün sonra da saat 08.00 sularında aracının tekerlerinin yerinde olmadığını beyan ettiği somut olayda, olay günü güneşin doğuş saatinin 06.21 olduğu anlaşılmakla; eylemin gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu gerekçeli kararda belirtilmeden 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Suç tarihi 07/11/2013 olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 14/11/2013 olarak gösterilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Bu dava sebebiyle yapılan toplam 96,00 TL yargılama gideri açısından, suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ""Ayrı ayrı"" yerine, "Eşit şekilde"" alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması ve sanıkların payına düşen oranın 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.