Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/21908 Esas 2015/200 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21908
Karar No: 2015/200
Karar Tarihi: 20.01.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/21908 Esas 2015/200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka, hizmet akdinden kaynaklanan alacak iddiasına dayalı dava sonunda verilen kararın temyizi için peşin temyiz harcı ve temyiz yoluna başvuru harcının alınması gerektiği belirtildi. Bankanın harçtan muaf tutulmasına ilişkin yasal düzenlemenin bankacılık faaliyetinden kaynaklanan davalarla sınırlı bulunduğu ifade edildi. Kararda ayrıca, nispi harca tabi davalarda hükmü temyiz eden davalının ilam harcının 1/4'ünü peşin yatırması gerektiği ve Yargıtay'a yapılacak temyiz başvurularından ayrıca temyiz yoluna başvurma harcı alınacağı belirtildi. Ayrıca, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun geçici 11. maddesi delaletiyle 4389 sayılı Bankalar Kanunu'nun 14/5-c fıkrasındaki yasal düzenlemenin bankacılık faaliyetinden kaynaklanan davalarla sınırlı bulunduğu vurgulandı. Kanun maddeleri: 10.05.1965 gün 1/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı, 5766 sayılı Kanununun 11. maddesi, 492 sayılı Harçlar Kanunu, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu, 4389 sayılı Bankalar Kanunu ve HUMK'un 434/3. maddesi.

7. Hukuk Dairesi 2014/21908 E. , 2015/200 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Bursa 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 22/10/2014
Numarası : 2013/329-2014/615

Nispi harca tabi davalarda, hükmü temyiz eden davalının ilam harcının 1/4"nü peşin olarak yatırması gerekir.(10.05.1965 gün 1/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı) Öte yandan 06.06.2008 gün ve 26898 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5766 sayılı Kanununun 11. maddesi ile 492 sayılı Harçlar Kanununda değişiklik gereğince 06.06.2008 tarihinden itibaren Yargıtay"a yapılacak temyiz başvurularından ayrıca temyiz yoluna başvurma harcı alınacaktır.
Temyiz eden davacı-karşı davalı bankanın temyiz dilekçesi 23.10.2014 tarihinde, yasal süresi içinde, temyiz esas defterine kaydedilmiş ise de, davacı-karşı davalı bankanın harca tabi olmadığı kabul edilerek peşin temyiz harcı ile temyiz başvuru harcı alınmaksızın dosyanın temyiz incelemesine gönderildiği anlaşılmaktadır.
Davacı-karşı davalı bankanın harçtan muaf tutulmasına ilişkin 5411 sayılı Bankacılık Kanununun geçici 11.maddesi delaletiyle 4389 sayılı Bankalar Kanununun 14/5-c fıkrasındaki yasal düzenlemenin bankacılık faaliyetinden kaynaklanan davalarla
sınırlı bulunmasına rağmen, davacı-karşı davalı bankanın hizmet akdinden kaynaklanan alacak iddiasına dayalı dava sonunda verilen kararın temyizi nedeniyle davacı-karşı davalı bankadan peşin temyiz harcı ve temyiz yoluna başvuru harcının alınmasının gerekli olduğu ortadadır.
Öte yandan 21.05.1985 gün ve 1984/5 Esas 1985/1 sayılı Y.İ.B.K"da harca tabi olmasına rağmen hesap edilip ilgilisinden alınmadan temyiz esas defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hakkında da HUMK."nun 434/3.maddesinde öngörülen eksik
harç ödenmesi ile ilgili işleminin kıyasen uygulanması ve bu durumda temyiz isteminin temyiz defterine kaydedildiği tarihte yapılmış sayılması gerektiği açıklanmıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı T.. A..."nin eksik harçları ikmal etmesi için HUMK."nun 434.maddesi uyarınca mehil verilmesi, süresi içinde harçlar ikmal edildiği takdirde dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere geri gönderilmesi, süresi içinde harçlar yatırılmadığı takdirde kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE,20/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.