MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma, sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve müdafii ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, zincire dahil olan suçlardan en ağır sonuç doğuran suç esas alınarak temel cezanın belirlenmesi; aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanırken, suç sayısının dikkate alınması gerektiği gözetilmeden; belge sayısı fazlalığının, temel cezanın belirlenmesi sırasında artırım oranı gerekçesi olarak belirtilmesi hem de TCK"nin 43/1. maddesi uyarınca artırım nedeni olarak gösterilmesi suretiyle TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılması,
2- Suç tarihinden önce kesinleşmiş mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, adli sicil kaydına yansıyan olumsuz geçmişi bulunduğundan bahisle, yasal olmayan gerekçe ile TCK’nin 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sahte fatura düzenleme suçu açısından 30.09.2009, sahte fatura kullanma suçu açısından ise 16.03.2010 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında 15.11.2012 olarak yanlış belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafii ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.