MAHKEMESİ :Zonguldak 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ                  :28.11.2006
NUMARASI                   :Esas no: 2006/485    Karar no: 2006/726
  
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Mirasçılık ve mirasın geçişi, miras bırakanın ölümü tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir. (4722 S.K. md.17)
En yakın kanuni mirasçıların cümlesi tarafından red olunan miras, Sulh Mahkemesince karı kocadan sağ olanına tebliğ olunur ve onun tarafından ancak bir ay içinde miras kabul olunabilir. (TKM. md. 552) "Reddolunan mirasların tasfiyesi İcra İflas Kanununun sekizinci bap hükümlerine göre ait olduğu mahkemece yapılır". (İİK. md. 180) Medeni Kanunun 552. maddesi uygulamasında  20.09.1950 günlü 4/10 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, çeviri yanlışlığı dikkate alındığında bu hükmü  "ölenin en yakın mirasçıları tarafından red edilen miras, sulh hakimi tarafından iflas kurallarına göre tasfiye edilir. Borçlar ödendikten sonra geriye kalan kısım, red vaki olmamış gibi hak sahibi olanlara verilir.” biçiminde anlamak zorunludur. (Y2. H.D. 25.2.1955 günlü 1002-1036 sayılı , 10.6.1991 günlü 6623-9045 sayılı kararlar ile Y. H. G. ’nun 29.1.1975 günlü 1682-100 sayılı kararı) Kanunun öngördüğü en yakın mirasçılardan maksat ölüm anında doğrudan doğruya mirasçı olan kişilerdir.
Olayda miras bırakan R..’ın 9.7.2000 tarihinde bekar ve çocuksuz olarak ölümü üzerine, en yakın mirasçıları anne ve babası tarafından mirasın red edilmesi karşısında, red  edenlerin mirasçılarına bir hak intikal etmez, terekenin resmi tasfiyesi, yoluna gidilir. Davacılar ölenin kardeşleri olup ölüm anında en yakın mirasçılardan olmadıkları gibi, en yakın mirasçıları olan anne ve babanın mirası red etmeleri üzerine mirasçı sıfatını kazanmadıklarına göre davacı olarak sıfatları bulunmadığı gibi bu davayı açmakta hukuki yararları da bulunmamaktadır. Davanın sıfat ve hukuki           yarar yokluğunda reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle  BOZULMASINA,  temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine  oybirliğiyle karar verildi.  07.12.2009