Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/9452 Esas 2021/4251 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesinin 2. Hukuk Dairesince istinaf isteminin davalı yönünden reddine, davacı idare yönünden ise kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine,davacı vekilinin istinaf başvurusunun bedele yönelik itirazı ve hüküm fıkrasındaki kamu düzenine aykırılıklar nedeniyle HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca, ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden hüküm kurulmuş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Artvin İli, Yusufeli İlçesi, Köplüce Köyü 108 ada 17 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin davalı tarafa ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan davacı vekilinin istinaf başvurusunun bedele yönelik itirazı ve hüküm fıkrasındaki kamu düzenine aykırılıklar nedeniyle kabulü 6100 sayılı HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Karar kesinleştiğinde hak sahibine ödenmesine karar verilen 69.879,95 -TL fark bedel davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceğinden, kararın kesinleşme tarihine kadar faiz işletilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 2020/361 E.- 2020/43 K. sayılı ilamın;
4 nolu bendindeki (karar tarihi olan 10/12/2019 tarihine) ibaresinin çıkartılmasına, yerine (karar kesinleşinceye) kelimelerinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 29/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.