Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3951 Esas 2019/808 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3951
Karar No: 2019/808
Karar Tarihi: 04.02.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3951 Esas 2019/808 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle manevi tazminat davasında, davacı idaresindeki araca çarpan davalının itfaiye aracının işleteni olduğu belirtiliyor. Davacı ağır biçimde yaralanmış ve uzun süre tedavi görmüş, hala iyileşemediği ifade edilmiş. Davacının kazada kusurunun bulunmadığı savunulurken, davalı ise kazada davacının ağır kusurlu olduğunu ileri sürmüş. Mahkeme, dayanılan deliller ve uzman bilirkişi heyetinin raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve davalıdan 7.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline hükmetmiş. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 110/1. maddesi gereği adli yargının görevli olduğu belirtilirken, manevi tazminatın takdirinde Türk Borçlar Kanunu'nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınmıştır.
Kanunların detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmesi için kararda geçen Kanun maddeleri:
- 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 110/1. maddesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 56. maddesi.

17. Hukuk Dairesi 2016/3951 E. , 2019/808 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının işleteni olduğu itfaiye aracının davacının idaresindeki araca çarpmasıyla oluşan kazada davacının ağır biçimde yaralandığını, kazadan sonra uzun süre tedavi gören davacının hala iyileşemediğini, davacının kazada kusurunun bulunmadığını belirterek 20.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, hizmet kusuruna dayalı davada idari yargının görevli olduğunu, kamu hizmeti veren davalının manevi tazminattan sorumlu olmadığını, kazada davacının ağır kusurlu olduğunu, istenen tazminatın fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 7.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazla isteğin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; davalının işleteni olduğu aracın sebep olduğu kaza nedeniyle tazminat istemini içeren davada, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 110/1. maddesi gereği adli
yargının görevli olmasına; konusunda uzman bilirkişi heyeti tarafından, oluşa ve dosya kapsamına uygun biçimde düzenlenen rapordaki kusur tespitinin benimsenmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına; manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 358,17 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.