Sanık T. B. hakkında kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçundan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesince 28.04.2008 gün ve 329-193 sayı ile; 5237 sayılı TCK"nun 191/2, 4, 6. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmiş,
İnfaz edilmek üzere Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğüne gönderilen tedbir kararı, sanığın çağrı bildiriminin tebliğine rağmen Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğüne gelmemesi nedeniyle yeniden karar verilmek üzere Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesine geri gönderilmiştir.
Dosyayı yeniden ele alan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesince 18.12.2008 gün ve 473-480 sayı ile; sanığın kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 10. Ceza Dairesince 17.04.2012 gün ve 363-7867 sayı ile;
“Kesinleşen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında Denetimli Serbestlik ve Yardım Şube Müdürlüğü"nce sanığın kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adrese çıkarılan tebligatın tanınmadığı gerekçesiyle iade edilmesi üzerine, daha önce tebligat çıkarılmamış olan ve sanığa ait olduğu da belli olmayan ‘..... Cad. İstasyon Karşısı ..... İş Merkezi K:1’ adresine doğrudan Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın geçerli olmadığı dikkate alınarak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının sürdürülmesine karar verilmesi yerine yazılı gerekçe ile cezaya hükmedilmesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 12.11.2012 gün ve 246-365 sayı ile;
“Sanığın mahkememizce 2007/329 esas 2008/193 karar sayılı 28.04.2008 tarihli karar ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığından bahisle dosya iade edilmekle 2008/385 esasa kaydedilmiş, dosya diğer sanık D.U. ile ilgili 2008/473 esas sayılı dosya ile birleştirilmiştir. 2008/473-480 esas ve karar sayılı 18.12.2008 tarihli karar ile sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığından 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyanın Yargıtay"a gönderildiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 2011/363-2012/7867 esas ve karar sayılı ilamı ile kesinleşen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında denetimli serbestlik ve yardım merkezi şube müdürlüğünce sanığın kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adrese çıkartılan tebligatın tanınmadığı gerekçesiyle iade edilmesi üzerine daha önce tebligat çıkarılmamış olan ve sanığa ait olduğu belli olmayan ....Cad. İstasyon Karşısı ....İş Merkezi K:1 adresine doğrudan tebligat kanununun 35. maddesine göre yapılan tebligatın geçerli olmadığı dikkate alınarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının sürdürülmesi gereği nedeniyle bozularak iade edilmiş ise de, belirtilen . Cad. İstasyon Karşısı ...İş Merkezi K:1 adresinin Mersin C.Başsavcılığı Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün adresi olduğu, sanığın 27.11.2007 tarihli celsede vermiş olduğu İhsaniye Mh. 4931 Sokak NO:17 Merkez Mersin adresine usulüne uygun olarak çıkartılan tebligatın iade edilmesi üzerine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebligat çıkartıldığı ve tebligatın usule uygun olduğu, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine riayet etmediği anlaşılmakla, 2008/473-480 esas ve karar sayılı 18.12.2008 tarihli karar ile sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığından 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair verilen kararda direnilmesi gerektiği kanaati ile aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur” gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay C. Başsavcılığının 21.02.2013 gün 302701 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; yerel mahkeme tarafından verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında, Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünce sanığa yapılan tebligatın usulüne uygun olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Uyuşturucu madde ticaretinden dava açılan sanık hakkında yerel mahkemece tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği,
Sanığın kollukta, tutuklanması amacıyla sevk edildiği sulh ceza mahkemesinde ve yargılamasının yapıldığı Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinde ikamet adresi olarak; “.... mahallesi, ...Sokak No.17, Merkez, Mersin” adresini verdiği, tedbir kararında da aynı adresin yazılı olduğu,
Sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen ve itiraz edilmemesi nedeniyle kesinleşen tedbir kararının infaz edilmek üzere Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğüne gönderildiği, şube müdürlüğünce “çağrı bildiriminin" sanığa tebliği için, sanığın aşamalarda verdiği ve tedbir kararında yazılı bulunan “.... mahallesi, .... Sokak No.17, Merkez, Mersin” adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesi üzerine, aynı adrese Tebligat Kanunu 35. maddesi gereğince tebliğ edildiği, sanığın müracaat etmemesi üzerine, infaz için gönderilen tedbir evraklarının mahkemesine geri gönderildiği,
Anlaşılmaktadır.
Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri ile Koruma Kurulları Yönetmeliğinin 6. maddesinin 3. fıkrası; “Bu Yönetmeliğin uygulanması ile ilgili olarak hakkında tedbir uygulanan şüpheli, sanık veya hükümlü herhangi bir sebeple yerleşim yeri adresini değiştirir ise yeni adresini şube müdürlüğü veya büroya bildirmekle yükümlüdür. Bildirilmemesi halinde, hükümde veya kararda gösterilen adrese yapılan tebligat geçerli sayılır” şeklinde düzenlenmiştir.
Bu açıklamalar ışığında uyuşmazlık konusu değerlendirildiğinde;
İnceleme konusu olayda, Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünce sanığın aşamalarda verdiği ve tedbir kararında da yazılı olan adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesi üzerine, aynı adrese Tebligat Kanununun 35. maddesi gereğince tebligat çıkarılması ve Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri ile Koruma Kurulları Yönetmeliğinin 6. maddesinin 3. fıkrasındaki düzenleme karşısında Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünce sanığa yapılan tebligatın usulüne uygun olduğunun kabulü gerekmektedir.
Bu itibarla, yerel mahkeme kararındaki direnme gerekçesi isabetli olduğundan, dosyanın hükmün esasının incelenmesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.11.2012 gün ve 246-365 sayılı kararındaki direnme gerekçesinin İSABETLİ OLDUĞUNA,
2- Dosyanın, hükmün esasının incelenmesi için Yargıtay 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.11.2013 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.