Mahkemesi : Samsun 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 07/11/2013
Numarası : 2011/271-2013/646

Davacı N.. K.. adına vekili Av.M.. S.. Samsun 2. İş Mahkemesi"nden verilen 07.11.2013 gün ve 2011/271 Esas 2013/646 Karar sayılı karara ilişkin Dairemizin 18.06.2014 gün ve 2014/5521 Esas ve 2014/13750 Karar sayılı süreden red kararının maddi hataya dayandığını ileri sürerek, maddi hatanın giderilmesi isteğinde bulunmuştur.
Dairemiz kararında maddi hata yapıldığına dair dilekçede davacı vekili, gerekçeli kararın ekteki PTT sorgu evrakından anlaşıldığı üzere 10.02.2014 tarihinde kendilerine tebliğ edildiğini, temyiz talebinin ise 13.02.2014 tarihinde yani süresinde
yapıldığını, bu nedenle Dairenin temyiz talebinin süreden redde ilişkin kararının maddi hataya dayandığını belirtmiştir.
Dosya ve eklerinin yeniden incelenmesinde, kısa kararın davacı vekilinin yokluğunda tefhim edildiği, gerekçeli kararın davacı vekiline 10.02.2014 günü tebliğ edildiği, bunun dosya içindeki tebligat parçasından ve davacı vekilinin maddi hata
dilekçesine eklediği PTT sorgu evrakından belli olduğu, bu durumda davacı vekilinin 13.02.2014 havale ve harç tarihli temyiz talebinin 8 günlük sürede olduğu, bu nedenle Dairenin davacı tarafın temyiz talebinin süreden reddine ilişkin kararının maddi hataya dayandığı, görülmekle Dairemizin 18.6.2014 tarihli kararı ortadan kaldırılmalı, davacının 7.11.2013 tarihli mahkeme kararına yönelik temyiz itirazları incelenmelidir.
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını, haksız olarak işten çıkarıldığını, ihbar tazminatı ödenemediğini, fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerinin hepsini kullanmadığını iddia ederek fazla mesai ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece istek kısmen hüküm altına alınmıştır.
Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ihtilaflıdır.
Mahkemece, davacının en son Çorum Bölgesinde davalı şirketin en üst düzey çalışanı olduğu, dosya kapsamına göre, hem kendisine bağlı ekiplerin satış miktarlarına göre prim aldığı tanık anlatımlarına göre davacının fiili olarak görev yaptığı, Çorum Bölgesinde kendisinden başka üst düzey yönetici olmadığı bu kapsamda Samsun İlinde davacının da bağlı olduğu bölge müdürünün olduğu, bu kapsamda davacının bölgesinde çalışma saatlerinin kendisinin ayarlayabileceği dolayısıyla çalışma, dinlenme ve diğer süreleri kendisinin belirleyebileceği, dosya kapsamına göre davacının iş akdinin feshedildiği, 2009 tarihinde hesaplanan ücretin 3.509 TL olduğu, dolayısıyla o tarih itibarı ile asgari ücret ile kıyaslandığında bu ücretin oldukça yüksek kabul edildiği gerekçeleri ile talebin reddine karar verilmiştir.
Dinlenen davacı tanıkları davacının fazla mesai yaptığını beyan etmişlerdir. Ayrıca yine dosya kapsamında toplanan delillerden davacının bir dönem satış şefi, sonrasında bayram satış şefi ve en son bölge satış şefi olarak çalıştığı, Samsun"daki Bölge Müdürü"ne bağlı olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla davacının tüm çalışma dönemi içinde üst düzey yönetici olarak çalıştığına ilişkin mahkeme kabulü yerinde değildir.
Mahkemece, davacının dönemler itibari ile yaptığı görev tam olarak belirlenmeli, davalı şirkete ait organizasyon şeması getirtilmeli, taraf tanıkları yeniden dinlenmeli, davacının mesai saatlerini ve günlerini kendisinin belirleyip belirlemediği, aynı yerde ya da bağlı olduğu bölge müdürlüğünce kendisine mesai gün ve saatlerine, biçimine ilişkin emir ve talimat veren amiri olup olmadığı açıklığa kavuşturulmalı, mesai saatlerini kendisinin belirlemediği dönem bakımından tanık anlatımları dikkate alındığında haftalık 18 saat üzerinden fazla mesai yaptığı kabul edilerek haftalık bazda fazla mesai ücreti hesap edilmeli, hesap edilen dönem içinde kendisine ödenen primler mahsup edilerek varsa bakiye fazla mesai alacağı hüküm altına alınmalıdır.
O halde davacı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Dairemizin 18.06.2014 gün ve 2014/5521 Esas 2014/13750 Karar sayılı temyiz talebinin süreden REDDİNE İLİŞKİN kararının ORTADAN KALDIRILMASINA, temyiz olunan 7.11.2013 tarihli kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA,
temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20.01.2015 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.