Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3415 Esas 2021/5470 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3415
Karar No: 2021/5470
Karar Tarihi: 05.07.2021

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3415 Esas 2021/5470 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir dava kapsamında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık mahkum edildi. Dosya temyiz edilince Yargıtay 12. Ceza Dairesi değerlendirdi. Sanığın eyleminin TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1, 58. maddeleri gereğince suç teşkil ettiği belirtildi. Mahkeme, basit yargılama usulünün uygulanması hakkındaki düzenleme ile ilgili Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bölümün geriye yürütülemeyeceğini, ancak basit yargılama usulünün uygulandığı dosyalarda mahkûmiyet kararının sonuç cezasının dörtte bir oranında indirileceği hususunu hatırlattı. Dava, bu nedenle bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir:
- TCK’nın 179. maddesi, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun cezai yaptırımını belirliyor.
- 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesi, basit yırgılama usulünün uygulanma şartlarını düzenliyor ve TCK’nın 179. maddesi bu şartlara uyuyor.
- Anayasa Mahkemesi, basit yargılama usulünün uygulanması hakkındaki kesinleşmiş hükümler haricindeki düzenlemelerin iptal edildiğini belirterek, geriye yürüme olmayacağını vurguladı.
- TCK’n

12. Ceza Dairesi 2020/3415 E. , 2021/5470 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığa isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 179. maddesinin 2-3. fıkralarında düzenlenen ""trafik güvenliğini tehlikeye sokma"" suçuna ilişkin olduğu, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu için TCK"nın 179. maddesinin 2. fıkrasında temel ceza miktarının ""üç aydan iki yıla kadar hapis cezası"" olarak belirlendiği; 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ""Basit Yargılama Usulü"" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ""Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir."" şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan ""01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz."" şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı ve 16.03.2021 tarihli 31425 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas-2021/4 Karar sayılı iptal kararları ile ""...kovuşturma evresine geçilmiş..., ...hükme bağlanmış..."" ibarelerinin, aynı bentte yer alan ""...basit yargılama usulü..."" yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle;
Kovuşturma evresine geçilmiş veya hükme bağlanmış olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan kesinleşmiş hükümler haricindeki düzenlemelerin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişikliklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; ""mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir."" şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararlarının neticeleri itibariyle maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 7. maddesi ile CMK"nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle, sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesi ve gereği için dosyanın, ""Basit Yargılama Usulü"" yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.