Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/3355 Esas 2019/4870 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3355
Karar No: 2019/4870
Karar Tarihi: 12.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/3355 Esas 2019/4870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında yapılan yargılamada kasten nitelikli yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası vermiştir. Sanığın önceki yargılamada kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyeti söz konusu olsa da, yapılan temyiz başvurusu sonucunda, haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur. Ancak yerel mahkeme, olayda haksız tahrik bulunmadığından bahisle eski hükümde direnilmesine karar vermiştir. Dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiş olmakla birlikte, henüz bir karar verilmemiştir. Kararda, sanık hakkında TCK'nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir.
Kanunlar:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62. maddeleri
- Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi

1. Ceza Dairesi 2019/3355 E. , 2019/4870 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK.nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında mağdur ... ..."ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonunda; kasten nitelikli yaralama suçundan mahkumiyetine dair Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22/11/2012 gün ve 2012/311 esas, 2012/396 karar sayılı hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 04.02.2014 gün ve 2013/4672-2014/485 E.K. sayılı kararı ile, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece olayda haksız tahrik bulunmadığından bahisle eski hükümde direnilmesine karar verildiği,
Direnme kararını inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09/04/2019 tarihinde hükmün Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına tebliğ edilmesi için dosyayı mahalline tevdi ettiği, tebliğ üzerine ilgili kurumun temyiz başvurusunda bulunduğu, dosyanın ek tebliğname ile Dairemize gönderildiği anlaşılmış ise de, Ceza Genel Kurulunun direnme kararına ilişkin henüz bir karar vermeyip, incelemeyi sürdürdüğü, bu nedenle verilen direnme hükmüyle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay Ceza Genel Kuruluna ait olduğu anlaşılmakla, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli olan Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 12/11/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.