Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/3698 Esas 2022/8780 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanların yolcu olarak bulunduğu otomobilin sürücüsünün yerleşim yeri dışında, iki şeritli, iki yönlü, asfalt kaplama, düz, eğimli, hız limitinin 90 km/s olduğu, aydınlatmasız yolda gece vakti seyir halindeyken, yol içerisinde bulunan daha önce başka bir aracın çarptığı, sanığa ait büyükbaş hayvan leşine çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin 4. derece kemik kırığı olacak şekilde, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, kusur tayinine, verilen cezanın ertelenmemesine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 21/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.