MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ



Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13/04/2017 tarih ve 2016/28 E. - 2017/187 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabulüne - esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen 28/12/2017 tarih ve 2017/1540-2017/1460 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin muz serası inşa etmek için davalı bankadan kredi kullandıklarını, alınan krediyle seranın inşa edildiğini ancak, 12.03.2012 tarihinde meydana gelen fırtına sebebiyle serada büyük hasar oluştuğunu, akabinde taraflar arasındaki anlaşma gereğince banka tarafından yaptırılması kararlaştırılan ... sigorta poliçesini almak için bankaya başvuruda bulunduklarını ancak, davalı bankanın müvekkili ...’e ait hesapta bulunan 880 TL tutarındaki paraya tarım sigortası yapılacağını söyleyerek bloke koymasına ve müvekkillerine sigortanın banka tarafından yaptırılacağı hususunda güven vermesine rağmen sigorta yaptırmadığını öğrendiklerini, müvekkillerin uğradığı zarardan sigorta yaptırmayan bankanın sorumlu olduğunu ileri sürerek, 10.000 TL tazminatın dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, akabinde 21.02.2017 tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 146.072,91 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, kredi sözleşmesinin davacı ... ile imzalandığını bu nedenle diğer davacının aktif husumet ehliyetinin bulunmadığını, davacıya ait hesapta bulunan paraya bloke konulmasının bankacılık muamelelerinden kaynaklanabilecek sigorta, resim, harç giderleri ve kredi lehtarının gerekli sigortaları yaptırmasını güvence altına almak için konulduğunu, söz konusu paranın tarım sigortası için bloke edilmediğini, kredi kullanımı sırasında tarım sigortasının banka tarafından yapılacağının söylenmediğini, kredi sözleşmesine göre bankanın sigorta yapılmasından dolayı sorumluluğu bulunmadığını, tarım sigortası yapılması için örtü altı kayıt belgesinin sunulması gerektiğini ancak davacılarca bu belgenin sunulmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında akdedilen kredi sözleşmesinin 12.1. maddesiyle, sigorta yaptırma yükümlülüğünün davacıda olduğu, ancak banka uygun görürse sigorta işleminin banka tarafından yaptırılacağının kararlaştırıldığı, davalı bankanın davacının hesabında bulunan 880 TL tutarındaki paraya bloke koyup, poliçe yapılacağı konusunda davacıda inanç yaratmasına rağmen sigorta yaptırmaması sebebiyle meydana gelen zarardan %60 oranında kusurlu olduğu, davacının ise sigorta yapılıp yapılmadığını takip etmediği, poliçeyi davalıdan istemediği için % 40 oranında müterafik kusuru bulunduğu, davacı ..."ın kredi sözleşmesini kefil sıfatıyla imzaladığı, taşınmazını kredi borcuna teminat olarak ipotek verdiği, çiftçi kayıt sistemine üye olduğu ve dava konusu seranın da sahibi olarak gözüktüğü bu nedenle aktif dava ehliyetine sahip olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 87.643,74 TL"nin davalıdan yasal faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama neticesinde, mahkemenin kusura ve davacı ...’ın aktif husumet ehliyeti bulunduğuna ilişkin görüşünün isabetli olduğu ancak, davacı yanca reeskont faizi talep edilmesine ve taraflar arasındaki ilişkinin ticari iş niteliğinde olmasına rağmen yasal faize hükmedilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılıp yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne, 87.643,74 TL"nin dava tarihi olan 11.04.2012 tarihinden itibaren değişen oranlarda reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.490,94 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına,
aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.